Inilah pakcik Ricardo yang memperkenalkan teory Compatative advantage
Pada tahun 1817, David Ricardo, seorang pakar ekonomi politik Inggeris, menyumbang teori kelebihan di dalam bukunya 'Prinsip Ekonomi Politik dan Cukai. Ini teori kelebihan, juga dikenali sebagai teori kos perbandingan, dianggap sebagai teori klasik perdagangan antarabangsa.
Menurut teori klasik perdagangan antarabangsa, setiap negara akan menghasilkan komoditi mereka untuk pengeluaran di mana ia adalah yang paling sesuai dari segi kualiti khazanah semula jadi iklim tanah, ertinya pengangkutan, modal, dan lain-lain akan menghasilkan komoditi ini melebihi keperluan sendiri dan akan bertukar-tukar lebihan dengan import barangan dari negara-negara lain untuk pengeluaran di mana ia tidak sesuai atau yang tidak boleh menghasilkan sama sekali. Oleh itu, semua negara-negara menghasilkan dan mengeksport komoditi di mana mereka mempunyai kelebihan kos dan mengimport komoditi di mana mereka mempunyai kelemahan kos.
Ahli ekonomi ini memberitahu tentang tiga jenis perbezaan kos dalam pengeluaran, adalah
1)Perbezaan kos mutlak, (Absolute cost difference)
2)Perbezaan kos sama (Equal cost difference)
3)Perbezaan kos perbandingan.(Comparative cost difference)
1. Absolute Cost Differences ( Perbezaan kos mulak):-
Adam Smith dalam bukunya 'Kekayaan Negara' berhujah bahawa perdagangan antarabangsa adalah berfaedah untuk semua negara-negara yang mengambil bahagian hanya jika mereka menikmati perbezaan mutlak dalam kos pengeluaran komoditi itu yang jika mereka pakar. Seperti dalam kes individu di mana setiap pakar dalam pengeluaran komoditi di mana dia mempunyai keunggulan benar-benar dari segi kos, begitu juga setiap negara mengkhusus dalam pengeluaran barang-barang berdasarkan kelebihan mutlak.
Prinsip perbezaan mutlak dalam kos dapat dijelaskan dengan bantuan jadual diberikan di bawah. Mari kita anggap bahawa kita mempunyai 2 negara, I dan II mengkhususkan diri dalam pengeluaran bagi X dan Y.
Di negara I buruh satu hari menghasilkan 20x atau 10y. Kadar pertukaran dalaman adalah 2: 1. Di negara II, buruh satu hari menghasilkan 10x atau 20y yang memberikan kita kadar pertukaran dalam negeri 1: 2. Negara I mempunyai kelebihan mutlak dalam pengeluaran X (20> 10) dan negara II di Y (10 <20). Jika negara-negara ini memasuki ke dalam perdagangan dengan pertukaran antarabangsa 1 1, kedua-dua negara akan mendapat manfaat. Negara I akan mempunyai 1y untuk 1x berbanding 1/2y untuk 1x dalam negara. Begitu juga negara II akan mempunyai 1x untuk 1y berbanding 1/2x untuk 1y dalam negara.
Berdasarkan contoh ini, menurut Adam Smith, ia boleh menegaskan bahawa perdagangan antarabangsa untuk memberi manfaat, setiap negara mesti menikmati perbezaan mutlak dalam kos pengeluaran.
Untuk mengukuhkan hujahnya memihak kepada perbezaan mutlak dalam kos menegaskan bahawa perdagangan tidak mungkin jika negara-negara beroperasi di bawah perbezaan sama dalam kos dan bukannya perbezaan mutlak.
Berdasarkan contoh ini, menurut Adam Smith, untuk perdagangan antarabangsa sebagai negara bermanfaat mesti menikmati perbezaan mutlak dalam kos. Perdagangan tidak akan berlaku apabila perbezaan kos adalah sama.
3. Comparative Difference in Cost (Perbezaan kos perbandingan) :-
David Ricardo bersetuju bahawa perbezaan mutlak dalam kos memberikan alasan yang jelas untuk perdagangan berlaku. Beliau, bagaimanapun, pergi lebih jauh untuk berhujah bahawa walaupun negara mempunyai kelebihan mutlak dalam pengeluaran kedua-dua komoditi ia memberi manfaat untuk negara yang pakar dalam pengeluaran komoditi di mana ia mempunyai kelebihan yang lebih besar. Negara lain boleh dibiarkan kepada pakar dalam pengeluaran komoditi di mana ia mempunyai kurang kelebihan. Menurut Ricardo intipati untuk perdagangan antarabangsa bukan perbezaan mutlak dalam kos tetapi perbezaan perbandingan kos.